29 marca 2024, 13:11

Teraz

17°

Fakty

A A A

WIERUSZÓW: Zwolniony za pracę "pod wpływem" żądał odszkodowania

Zwolniony dyscyplinarnie za pracę pod wpływem alkoholu pracownik Urzędu Skarbowego w Wieruszowie wystąpił przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w Łodzi o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. Sąd Okręgowy w Sieradzu na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu - Sądu Pracy - zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo. 

Pozwem z 14 grudnia mężczyzna wystąpił przeciwko Izbie Administracji Skarbowej z żądaniem zasądzenia odszkodowania w wysokości 12 tys zł za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. W uzasadnieniu powód podniósł, że od 1999 roku zatrudniony był w Urzędzie Skarbowym a następnie w Administracji Skarbowej. Od 15 listopada 2017 r. przebywa na zwolnieniu chorobowym. 4 grudnia 2017 r. otrzymał od pozwanej oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia. Powód zaakcentował, że rozwiązanie umowy nastąpiło w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy i naruszyło przepis art. 41 k. p. Dodatkowo, pełnomocnik powoda podniósł, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło po upływie 30 dni od zaistnienia przesłanki stanowiącej podstawę rozwiązania umowy. Zastępca Naczelnika Urzędu Skarbowego był obecny w trakcie badania powoda na zawartość alkoholu przez funkcjonariuszy KPP w dniu 27 października 2017 r. i wiedział o jego wyniku, a tym samym wiedział o tym również pracodawca.

Pozwana nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie, bowiem przepis art. 41 k. p. nie ma zastosowania do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Odnosząc się do zgłoszonego na rozprawie 15 stycznia 2018 r. zarzutu rozwiązania stosunku pracy po upływie jednego miesiąca od zaistnienia okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia, pełnomocnik pozwanej podniósł, że pracodawca uzyskał informację o okolicznościach uzasadniających rozwiązanie umowy o pracę w dniu 31 października 2017 r. Z uwagi na dwukrotne awizowanie przesyłki zawierającej oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę termin rozwiązania stosunku pracy został zachowany stosownie do treści art. 61 k.c. w zw. z art. 300 k. p. Ponadto pełnomocnik pozwanej podniósł, iż w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego, nieznaczne przekroczenie terminu nie uzasadnia uwzględnienia powództwa.

Sąd Rejonowy w Wieluniu, wyrokiem z 16 stycznia 2018 roku, zasądził od Izby Administracji Skarbowej na rzecz mężczyzny 12 tys. zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązania umowy o pracę oraz kwotę 2,7 tys. zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy w Sieradzu, na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu, zmienił zaskarżony wyrok i oddalił powództwo. - W ocenie Sądu Okręgowego, rzetelną, doniosłą, przede wszystkim sprawdzoną informację o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy pracodawca uzyskał 2 listopada 2017 roku - czytamy w portalu orzeczeń. - To w tym dniu działający w imieniu pracodawcy, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej nabrał uzasadnionego przekonania o nagannym zachowaniu pracownika, przebywaniu powoda w pracy w stanie nietrzeźwości. Wynikało to wprost z urzędowego pisma Komendanta Wojewódzkiego Policji. Od 3 listopada 2017 roku podmiot uprawniony do złożenia powodowi oświadczenia woli w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy zasięgał informacji, czy powód nie jest członkiem danego związku zawodowego, ewentualnie czy nie zwrócił się do związku zawodowego o obronę jego praw pracowniczych. Tak więc, upływ jednego miesiąca od uzyskania przez pracodawcę sprawdzonej i wiarygodnej wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy nastąpił 1 grudnia 2017 roku i w odniesieniu do chwili prawidłowego doręczenia powodowi pisma zawierającego to oświadczenie, w sprawie 4 grudnia 2017 roku, nie jest nadmiernie przekroczony, wręcz znikomy. Co istotne, przy ocenie przekroczenia terminu w rozumieniu art. 52 § 2 k. p. niebagatelne znaczenie ma fakt przebywania powoda na zwolnieniu lekarskim i nieskuteczne awizowanie przesyłki nadanej 16 listopada 2017 roku. Jest rzeczą oczywistą, że przesyłka nadana w Ł. 16 listopada 2017 roku zostanie w normalnych okolicznościach doręczona w W. przed 1 grudnia 2017 roku.

Jak czytamy dalej, w rozpoznawanej sprawie wystąpiła owa obiektywna sprzeczność ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa i obiektywna sprzeczność z zasadami współżycia społecznego. Powód dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, bowiem 27 października 2017 r. przebywał w stanie nietrzeźwości na terenie Urzędu Skarbowego, co potwierdziły badania przeprowadzone przez funkcjonariuszy Policji. We wskazanych okolicznościach, przy znikomym przekroczeniu terminu w rozumieniu art. 52 § 2 k. p., żądanie zasądzenia odszkodowania w wysokości 12 tys. zł jawi się jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Sprzeczność ta wyraża się przede wszystkim w nieusprawiedliwionym, uprzywilejowaniu powoda, a to w porównaniu z pracownikami, którzy w wyniku obiektywnych zdarzeń tracą miejsce pracy i to nie z powodu stwierdzonego stanu nietrzeźwości, zaś zachowanie powoda jawi się jako przejaw braku odpowiedzialności za swoje naganne zachowanie, wykorzystanie przepisów prawa pracy w sposób jedynie instrumentalny w celu osiągnięcia ostatecznej korzyści finansowej pomimo niekwestionowania zdarzenia z 27 października 2017 roku.

Autor: wieruszow@radiosud.pl