KĘPNO: „Cześć i chwała bohaterom”

Na Rynku w Kępnie odbyły się uroczystości 72. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. O 17.00, w godzinie „W”, czyli w momentem wybuchu Powstania Warszawskiego zawyły syreny alarmowe. Uroczystości przygotował kępiński funclub Lecha.

W trakcie kępińskich uroczystości Zbigniew Wełdziński przedstawił krótki zarys historyczny. Przytoczył też słowa wiersza K.K. Baczyńskiego - „Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?”. Kibice odpalili race i wznieśli okrzyki „Cześć i chwała bohaterom”. Poseł Bożena Henczyca oraz władze samorządowe i inne delegacje złożyły wiązanki kwiatów pod pomnikiem. Powstanie warszawskie uznawane jest za jedno z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski. W wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz masakr urządzanych przez oddziały niemieckie zginęło od 150 tys. do 200 tys. cywilnych mieszkańców stolicy. W Kępnie hołd bohaterom złożyła jednak tylko garstka mieszkańców...

Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 r. Było wymierzone militarnie przeciw Niemcom, a politycznie przeciw ZSRR oraz podporządkowanym mu polskim komunistom. Dowództwo AK planowało samodzielnie wyzwolić stolicę jeszcze przed wkroczeniem Armii Czerwonej, licząc, że uda się w ten sposób wzmocnić międzynarodową pozycję rządu RP na uchodźstwie oraz powstrzymać realizowany przez Stalina proces wasalizacji i sowietyzacji Polski. Po wybuchu powstania Armia Czerwona wstrzymała ofensywę na kierunku warszawskim, a radziecki dyktator konsekwentnie odmawiał udzielenia powstaniu poważniejszej pomocy.

Wsparcie udzielone powstańcom przez USA i Wielką Brytanię miało natomiast ograniczony charakter i nie wpłynęło w sposób istotny na sytuację w Warszawie. W rezultacie słabo uzbrojone oddziały powstańcze przez 63 dni prowadziły samotną walkę z przeważającymi siłami niemieckimi, zakończoną kapitulacją 3 października 1944 roku. W trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich wyniosły ok. 16 tys. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli. Na skutek walk powstańczych oraz systematycznego wyburzania miasta przez Niemców uległa zniszczeniu większość zabudowy lewobrzeżnej Warszawy, w tym setki bezcennych zabytków oraz obiektów o dużej wartości kulturalnej i duchowej.